Mentale EHBO'ers in een Brits bedrijf

Op het werk kunnen collega's met een EHBO-diploma op zak de eerste hulp bij een ongeval toedienen. Maar wat met emotionele verwondingen? Hebben we dan 'mentale EHBO'ers' nodig? Een Engels bedrijf nam de proef op de som en combineert het met andere info- en preventiemaatregelen. Sinds 2014 zag het zijn gevallen van stress, angst en depressie door het werk met 75% dalen. 

Thames Water is het grootste Britse bedrijf voor watervoorziening en waterzuivering. Er werken 6000 mensen. Zijn mentale EHBO'ers bieden, net als de fysieke EHBO'ers, eerstelijnshulp. Ze zijn er dus niet om diepe wonden te genezen. Ze zijn er ook voor wie gewoon, zonder verdere verbintenis, met een collega wil praten. De drempel wordt zo verlaagd.

Emily McGovern, mentaal EHBO'er bij Thames Water, drukt op het belang van een snelle herkenning van psychische problemen: "Als we er vroeg bij zijn, zijn therapie of antidepressiva niet per se nodig. Er is zoveel dat kan worden veranderd in hun manier van leven om te voorkomen dat het zo ver komt." Ze lijdt zelf al vier jaar aan posttraumatische stress. "Zien hoe iemand te werk gaat om mij te ondersteunen, kan mij ook helpen anderen te ondersteunen."

Psychologische problemen moeten vooral uit de taboesfeer worden gehaald. Niemand schaamt zich over een fysieke verwonding op het werk. Maar psychische schade melden, ligt veel moeilijker. Er is een reëel of denkbeeldig risico op verwijten van collega's of het management. We hebben het gevoel onze geloofwaardigheid, capaciteiten, kansen op promotie enzovoort in de waagschaal te stellen ...

Thames Water wil mentale problemen bevrijden van hun stigma door te verzekeren dat de mentale EHBO'ers in alle discretie bereikbaar en herkenbaar zijn. Het personeel kreeg folders waarop hun contactgegevens staan en de riempjes van hun badge hebben een andere kleur. En die service wordt gewaardeerd: "Vorig jaar ontvingen mijn mentale EHBO'ers meer dan 250 personen", zegt Karl Simons, hoofd preventie bij Thames Water. "Ze kregen hulp en ondersteuning en bleven aan het werk."

Toen hij het dossier preventie in 2012 bij Thames Water overnam, waren lichamelijke verwondingen geen uitzondering. Hij stelde vast dat de grote meerderheid te wijten was aan verstrooidheid of inschattingsfouten: "Als je erbij stilstaat, komt het allemaal neer op concentratie." Hij geeft een voorbeeld dat mooi aansluit bij de sector waarin zijn werkgever actief is: "Aangezien uitdroging de mentale concentratie met 20% kan verminderen, moeten we ze allemaal flessen water geven. De concentratie verbetert en er zullen minder ongevallen gebeuren."

In zijn strategie zijn lichamelijk welzijn en psychologisch welzijn de zijden van een en dezelfde medaille. Hij onderstreept de positieve impact van die aanpak op de balans van het bedrijf, en dan vooral dankzij een vermindering van het absenteïsme: “80% van de maatregelen die ik neem, zijn kostenneutraal.”

Andere grote ondernemingen in Groot-Brittannië voerden soortgelijke systemen in, waaronder een multinational voor snoepgoed en een keten van boekenwinkels. Maar tot nu toe zijn dit vrijwillige initiatieven. Moet de wet zich ermee bemoeien? Een groeiend aantal Britse afgevaardigden uit alle partijen vindt van wel. En ze halen een goed argument aan. Voor de gezondheidszorg dringt de Britse wetgeving immers al uitdrukkelijk aan op een gelijkheid tussen fysieke en mentale gezondheid. Dus waarom dan niet op het werk?

Bronnen

• Firms helping staff with mental health issues, BBC, 21 januari 2019
• Mental Health at Work
• Creating a culture of care at Thames Water, Mental Health at Work
• Ian Graham, senTRALNieuws – 5 maart 2019

Meer info? wellbeing@attentia.be